Στο νησί του ουρανού και των δακρύων στην πανέμορφη Ίμβρο, που ακριβώς η γεωγραφική της θέση, στην είσοδο του Ελλησπόντου, βρέθηκε το ιστορικό σωματείο της Φιλοπτώχου Κομοτηνής, για την Ακολουθία των Γ΄ Χαιρετισμών, στην Παναγία στο χωριό Σχοινούδι.
Η Φιλόπτωχος Κομοτηνής, από τα αρχαιότερα σωματεία, διοργανώνει εκδρομές και συγκεντρώνει χρήματα και με αυτόν τον τρόπο ενισχύει τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Πάνω από 50 οικογένειες και φοιτητές φροντίζει η Φιλόπτωχος όχι μόνο με χρήματα, αλλά και με είδη και καυσόξυλα για τους χειμερινούς μήνες. Όπως έχει τονίσει επανειλημμένα η πρόεδρος, Σμαρώ Μπρατσουκάκη, ο αριθμός των ανθρώπων με πρόβλημα βιοπορισμού, δυστυχώς αυξάνεται συνεχώς και τα μέλη της Φιλοπτώχου αγωνίζονται με τον τρόπο τους για να ανακουφίσουν αυτά τα άτομα και τις οικογένειες. Οι ανάγκες βέβαια αυτές αυξάνονται τις μέρες των γιορτών, για τις οποίες και πάλι τα μέλη της Φιλοπτώχου εργάζονται ακάματα για να τις εξασφαλίσουν και έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων, για το έργο τους τόσα χρόνια!
Τα τελευταία χρόνια έχουν ενταχθεί στον σχεδιασμό της Φιλοπτώχου εκδρομές κατά την διάρκεια της περιόδου της Σαρακοστής, σε περιοχές της Ανατολικής Θράκης, -Πατριαρχείο Κων-πολη, Ίμβρο και του χρόνου ίσως Τένεδο, στις αλησμόνητες πατρίδες, στις οποίες τόσα χρόνια μετά, το Ελληνικό στοιχείο, παραμένει ισχυρό. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η διακόνισσα στην Εκκλησία της Παναγίας στο Σχοινούδι, «μια αόρατη σημαία Ελληνική κυματίζει, μέσα στις καρδιές των ανθρώπων».
Όσο λιτή και απλή ήταν η πεντακάθαρη Εκκλησία, τόσο η φωνή της διακόνισσας, Άννας Καϋμένου, η οποία έψελνε, διαπερνούσε τις ψυχές των λιγοστών κατοίκων του Σχοινουδίου, αλλά και των επισκεπτών από Κομοτηνή και τους παρέσυρε στο σιγοψιθύρισμα των ύμνων της Παναγίας!
«Εδώ και 200 χρόνια, παρά τα δεινά που υπέστη το χωριό μας, ποτέ δεν έμειναν χωρίς λειτουργία οι Εκκλησίες του και χωρίς να ανάψουμε τα καντηλάκια στα ξωκλήσια και στους τάφους των γονιών μας. Θέλουμε να έρχεστε από την Ελλάδα, να μας δίνετε δύναμη να συνεχίσουμε να κρατάμε την ελληνική ρίζα σε αυτά τα μέρη», τόνισε ο Ιερέας.
Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια πληθυσμιακής αναζωογόνησης της Ίμβρου, -με την βοήθεια και μιας πολύ ενεργούς κοινότητας Ιμβρίων στην Αθήνα- και όχι μόνο καθώς αυτή συμπαρασύρει και την επιχειρηματική και την τουριστική. Οι πιο πολλοί από τους κατοίκους της Ίμβρου, -τρεις χιλιάδες ήταν οι Έλληνες-οι οποίοι μην αντέχοντας το σχέδιο αφελληνισμού του νησιού, εγκατέλειψαν την πατρίδα τους για Αυστραλία, Καναδά και Ελλάδα. Πλέον είναι 200 εγγεγραμμένοι, αλλά στην ουσία μένουν 50-60 άτομα ιδίως το χειμώνα. Είναι πάντως αρκετοί, κυρίως τα παιδιά των οικογενειών που αφού πήραν την σύνταξή τους, επέστρεψαν και όσοι μπορούν ανακαινίζουν τα σπίτια τους, ή ανοίγουν καταστήματα και επιχειρήσεις, μεταφέροντας την οικογένειά τους εκεί.
Συναντήσαμε στο χωριό του Πατριάρχη τους Αγίους Θεοδώρους, δύο νύφες-τη Χαριτίνη από Σκύδρα και την Χρυσούλα από την Θεσσαλονίκη-οι οποίες ξεκίνησαν με τις οικογένειές τους μία νέα ζωή εκεί, χωρίς καθόλου να μετανιώσουν για αυτή τους την απόφαση.
«Είμαστε μια οικογένεια, περνάμε ωραία στο νησί μας και δεν μετανιώνω που ακολούθησα τον Ίμβριο άνδρα μου στιγμή. Δηλώνουμε Ιμβριόπληκτες και οι δύο», δήλωσαν γελώντας, αναφερόμενες στην δύναμη και γοητεία που όντως ασκεί το νησί της Ίμβρου, στον επισκέπτη.
Με κάθε τρόπο οι λιγοστοί Έλληνες της Ίμβρου προσπαθούν για το Ελληνικό χρώμα του νησιού, που ανεξίτηλο παραμένει και το εισπράττουν όλοι οι Έλληνες επισκέπτες και ιδίως αυτοί με καταγωγή από Ανατολική Θράκη! «Αυτό που ζητούμε είναι να σας αισθανόμαστε κοντά μας και να διοργανώνονται πιο συχνά εκδρομές από την Ελλάδα στα μέρη μας», αυτή ήταν η απάντησή τους όταν τους ρωτούσαμε τι θέλετε από την Ελλάδα…
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ